موقعیت جغرافیایی آبشارهای بن گیوک

آبشارهای دوقلوی دیتین و بن گیوک نگینی طبیعی در مرز دو کشور ویتنام و چین یکی از باشکوه ترین و وسیع ترین آبشارهای قاره آسیا به شمار می روند. این پدیده جغرافیایی خیره کننده که در میان چشم اندازهای کارستی سرسبز و بکر جای گرفته نه تنها مرز طبیعی میان دو ملت را ترسیم می کند بلکه مقصدی جذاب برای طبیعت گردان و علاقه مندان به زیبایی های زمین است. بسیاری از مسافران در جستجوی تجربه ای ناب و دور از هیاهوی شهرهای بزرگ به دنبال کشف این آبشارهای مرزی هستند اما یافتن اطلاعات دقیق و جامع درباره موقعیت مکانی نحوه دسترسی بهترین زمان بازدید و جاذبه های اطراف آن می تواند چالش برانگیز باشد. این مقاله راهنمای کاملی است که شما را با تمام ابعاد این آبشارهای دیدنی آشنا کرده و اطلاعات لازم برای برنامه ریزی سفری فراموش نشدنی به این منطقه مرزی را در اختیارتان قرار می دهد.

موقعیت جغرافیایی آبشارهای بن گیوک

آبشارهای بن گیوک-دیتین که گاهی به نام آبشار بان گیوک نیز شناخته می شوند در موقعیتی استراتژیک و در عین حال دورافتاده در مرز بین المللی میان جمهوری سوسیالیستی ویتنام و جمهوری خلق چین قرار گرفته اند. این آبشارها بخشی از رودخانه کوای سون (Quây Sơn River) هستند که در این منطقه مرزی جریان دارد. سمت ویتنامی آبشار در استان کائو بانگ (Cao Bằng) در شمال شرق این کشور واقع شده است. به طور دقیق تر این بخش در منطقه ترانگ خان (Trùng Khánh District) قرار دارد که به دلیل مناظر کارستی چشم نواز و غارهای متعددش شناخته می شود. سمت چینی آبشار که به نام دیتین (Detian Falls یا Dé Tiān) شهرت دارد در شهرستان داکسین (Daxin County) استان گوانگشی (Guangxi) در جنوب چین واقع شده است. این موقعیت مرزی خاص آبشارها را به یک جاذبه مشترک و نمادین برای هر دو کشور تبدیل کرده است. رودخانه کوای سون پس از عبور از میان این آبشارها مسیر خود را ادامه داده و در نهایت به شالیزارها و مناطق کشاورزی پایین دست حیات می بخشد.

آبشار بن گیوک در ویتنام

بخش ویتنامی این آبشار عظیم به نام آبشار بن گیوک (Thác Bản Giốc) در فاصله تقریبی ۳۶۰ کیلومتری شمال هانوی پایتخت ویتنام قرار دارد. این فاصله نسبتاً زیاد از پایتخت و مناطق پرجمعیت سبب شده است که آبشارهای بن گیوک نسبت به سایر جاذبه های گردشگری ویتنام کمتر مورد توجه گردشگران بین المللی قرار گیرند اما در میان مردم محلی و گردشگران داخلی ویتنام از محبوبیت بالایی برخوردارند. این بخش از آبشار معمولاً دسترسی آسان تری از سمت ویتنام دارد و امکانات گردشگری اولیه در نزدیکی آن برای بازدیدکنندگان فراهم شده است. چشم اندازهای اطراف آبشار در سمت ویتنام شامل مزارع برنج تپه های کارستی و روستاهای کوچک محلی است که تجربه ای اصیل از زندگی روستایی در شمال ویتنام را ارائه می دهد.

آبشار دیتین در چین

سمت چینی این آبشار مرزی با نام آبشار دیتین یا دیتیان (德天瀑布) در استان گوانگشی چین واقع شده و از سمت چین نیز یک جاذبه گردشگری مهم محسوب می شود. این بخش از آبشار نیز در میان مناظر کارستی مشابهی قرار دارد و از نظر بصری و ویژگی های طبیعی شباهت های زیادی با بخش ویتنامی دارد. دولت چین نیز زیرساخت های گردشگری قابل توجهی در نزدیکی آبشار دیتین ایجاد کرده است از جمله مسیرهای پیاده روی سکوهای تماشا و امکانات رفاهی برای بازدیدکنندگان. آبشار دیتین از شهر نانینگ (Nanning) مرکز استان گوانگشی قابل دسترسی است هرچند فاصله آن کم نیست. این آبشار در چین نیز به عنوان یکی از زیباترین آبشارهای این کشور شناخته می شود و سالانه پذیرای تعداد زیادی گردشگر چینی است.

نشانه های مرزی بین چین و ویتنام

آبشارهای دیتین و بن گیوک به طور طبیعی به عنوان یک مرز آبی میان چین و ویتنام عمل می کنند. رودخانه کوای سون که منبع آبشارهاست خط مرزی را در این نقطه مشخص می کند. هرچند زیبایی آبشارها مشترک است اما هر کشور مدیریت و دسترسی به بخش مربوط به خود را بر عهده دارد. در نزدیکی آبشارها نشانه های مرزی رسمی میان دو کشور نیز وجود دارد که اهمیت ژئوپلیتیکی این منطقه را یادآور می شوند. این نشانه ها به وضوح خط مرزی را مشخص کرده و بازدیدکنندگان را از عبور غیرمجاز به سمت دیگر بر حذر می دارند. وجود این مرز در دل یک جاذبه طبیعی به این آبشارها بُعدی منحصربه فرد بخشیده و آن را به نمادی از همزیستی طبیعت و جغرافیای سیاسی تبدیل کرده است. گردشگران می توانند از هر دو سمت مرز از آبشارها بازدید کنند اما نیاز به رعایت قوانین مرزی و داشتن ویزای معتبر برای ورود به هر کشور دارند.

آبشارهای بان گیوک در کائو بانگ

استان کائو بانگ در ویتنام که آبشار بن گیوک در آن قرار دارد خود منطقه ای با اهمیت تاریخی و طبیعی است. این استان در شمال شرق ویتنام واقع شده و با چین مرز مشترک دارد. شهر کائو بانگ به عنوان مرکز استان و نزدیک ترین شهر بزرگ به آبشارها نقطه اصلی دسترسی برای گردشگران ویتنامی و خارجی است که از این مسیر به آبشارها سفر می کنند. فاصله شهر کائو بانگ تا آبشارهای بن گیوک حدود ۸۰ تا ۹۰ کیلومتر است و مسیر دسترسی به آبشارها از این شهر می گذرد. استان کائو بانگ علاوه بر آبشارهای بن گیوک دارای جاذبه های طبیعی دیگری مانند غارها کوه های کارستی و مناطق روستایی بکر است که آن را به مقصدی جذاب برای اکوتوریسم تبدیل کرده است. دولت محلی کائو بانگ تلاش هایی برای توسعه زیرساخت های گردشگری و تسهیل دسترسی به آبشارها و سایر نقاط دیدنی منطقه انجام داده است تا بتواند از پتانسیل های گردشگری خود بهره بیشتری ببرد.

ویژگی های طبیعی آبشارهای بن گیوک

آبشارهای بن گیوک-دیتین به دلیل پهنای خیره کننده و ساختار چندلایه خود از نظر زیبایی شناسی و زمین شناسی بسیار قابل توجه هستند. این مجموعه آبشار با ارتفاعی حدود ۳۰ متر و پهنایی بیش از ۲۰۰ متر یکی از بزرگترین آبشارهای طبیعی در مرزهای زمینی جهان محسوب می شود. آبشارها از چندین طبقه یا پلکان طبیعی تشکیل شده اند که آب رودخانه کوای سون با قدرت از روی آن ها به پایین سرازیر می شود. این ساختار پلکانی باعث ایجاد جریان های مختلف آب با شدت های متفاوت در نقاط گوناگون آبشار می شود؛ در برخی قسمت ها آب با فوران و خروش فراوان پایین می ریزد و در بخش های دیگر جریان آرام تر و ملایم تری دارد. این تنوع در جریان آب جلوه ای پویا و همیشه در حال تغییر به آبشار می بخشد. علاوه بر این برخورد آب با صخره ها و حوضچه های پایین دست باعث ایجاد مه غلیظی می شود که به ویژه در ساعات اولیه صبح و غروب آفتاب منظره ای رویایی و تا حدی اسرارآمیز را در اطراف آبشارها خلق می کند. این مه همراه با نور خورشید که از میان آن عبور می کند فرصت های بی نظیری برای عکاسی و تماشای مناظر طبیعی فراهم می آورد.

بررسی زمین شناسی آبشارها

ساختار زمین شناسی منطقه اطراف آبشارهای بن گیوک-دیتین نقش کلیدی در شکل گیری و ویژگی های منحصر به فرد این آبشارها دارد. این منطقه بخشی از یک ناحیه وسیع کارستی است که در جنوب چین و شمال ویتنام امتداد دارد. سازندهای کارستی از لایه های ضخیم سنگ آهک تشکیل شده اند که در طی میلیون ها سال تحت تأثیر فرسایش شیمیایی ناشی از آب های باران اسیدی و جریان رودخانه ها قرار گرفته اند. رودخانه کوای سون در مسیر خود از میان این سازندهای آهکی عبور می کند و با حل کردن تدریجی کربنات کلسیم باعث ایجاد غارها درزها و شکاف های زیرزمینی می شود. در محل آبشار رودخانه از روی یک سری از لایه های مقاوم تر سنگ آهک که به صورت پلکانی قرار گرفته اند به پایین می ریزد. این پلکان ها در واقع نتیجه فرسایش نامتقارن لایه های مختلف سنگ با مقاومت های متفاوت در برابر جریان آب هستند. حوضچه پایین دست آبشار نیز نتیجه فرسایش مداوم در پای آبشار است. وجود این چشم انداز کارستی نه تنها زیبایی بصری منطقه را دوچندان کرده بلکه اکوسیستم خاصی را نیز در اطراف آبشارها شکل داده است که شامل پوشش گیاهی متراکم و متنوع و زیستگاه های مناسب برای انواع گونه های جانوری است. این ترکیب منحصربه فرد از آبشار رودخانه و سازندهای کارستی آبشارهای بن گیوک-دیتین را به یک سایت زمین شناسی و طبیعی برجسته تبدیل کرده است.

بهترین زمان برای بازدید از آبشارهای بن گیوک

انتخاب بهترین زمان برای بازدید از آبشارهای بن گیوک-دیتین تا حد زیادی به ترجیحات شخصی و آنچه از سفر انتظار دارید بستگی دارد اما به طور کلی برخی فصول شرایط ایده آل تری را فراهم می کنند. فصل تابستان به ویژه ماه های ژوئن تا آگوست (خرداد تا شهریور) اغلب به عنوان بهترین زمان برای بازدید توصیه می شود. در این دوره منطقه شاهد بارش های موسمی است که باعث افزایش قابل توجه حجم آب رودخانه کوای سون و در نتیجه پرآب شدن آبشارها می شود. منظره آبشارهای خروشان و پرقدرت در این زمان بسیار باشکوه و چشمگیر است و حجم بالای آب مه بیشتری ایجاد می کند که به زیبایی محیط می افزاید. با این حال بارش باران ممکن است بر دسترسی و فعالیت های فضای باز تأثیر بگذارد. فصل بهار (مارس تا می – اسفند تا اردیبهشت) و پاییز (سپتامبر تا نوامبر – شهریور تا آبان) نیز زمان های خوبی برای بازدید هستند. در بهار طبیعت اطراف آبشار سرسبز و با طراوت است و دما معتدل تر است. در پاییز هوا معمولاً خشک تر و دلپذیرتر است و تغییر رنگ برگ درختان در مناطق مرتفع تر می تواند زیبایی خاصی به چشم انداز ببخشد. حجم آب در این فصول کمتر از تابستان است اما همچنان کافی برای لذت بردن از زیبایی آبشارهاست. فصل زمستان (دسامبر تا فوریه – آذر تا بهمن) معمولاً سردترین زمان سال است و حجم آب آبشار به حداقل می رسد. برخی از امکانات گردشگری نیز ممکن است در این فصل محدودتر باشند. برای جلوگیری از شلوغی به خصوص در سمت ویتنام که در تعطیلات آخر هفته میزبان گردشگران داخلی زیادی است بازدید در میان هفته ها توصیه می شود.

دسترسی به آبشارهای بن گیوک

دسترسی به آبشارهای بن گیوک-دیتین به دلیل موقعیت مرزی و نسبتاً دورافتاده آن ها نیازمند برنامه ریزی است اما مسیرهای مشخصی برای رسیدن به این جاذبه وجود دارد. نقطه اصلی دسترسی از سمت ویتنام شهر کائو بانگ (Cao Bằng) است که در فاصله حدود ۸۰ تا ۹۰ کیلومتری جنوب آبشارها قرار دارد. برای رسیدن به کائو بانگ اغلب مسافران از هانوی پایتخت ویتنام سفر می کنند. این مسیر زمینی معمولاً با اتوبوس های شبانه یا روزانه انجام می شود و حدود ۶ تا ۸ ساعت طول می کشد. پس از رسیدن به کائو بانگ گزینه های مختلفی برای ادامه مسیر تا آبشارها وجود دارد. رایج ترین راه استفاده از اتوبوس های محلی یا ون های توریستی است که به طور منظم از ترمینال کائو بانگ به سمت آبشارهای بن گیوک حرکت می کنند. این سفر حدود ۲ تا ۲.۵ ساعت زمان می برد و از میان مناظر روستایی زیبا و تپه های کارستی عبور می کند. گزینه دیگر اجاره موتور سیکلت یا خودروی شخصی از کائو بانگ است که به شما امکان می دهد با سرعت و برنامه خودتان سفر کنید و در مسیر از توقف در نقاط دیدنی دیگر لذت ببرید. جاده از کائو بانگ تا آبشارها آسفالت شده اما ممکن است در برخی نقاط پر پیچ و خم باشد. پس از رسیدن به منطقه آبشار یک مسیر سنگ فرش شده شما را به محوطه اصلی هدایت می کند. برای دسترسی نزدیک تر به پایین آبشار مسیرهای پیاده روی مشخصی وجود دارد. از سمت چین دسترسی معمولاً از طریق شهر نانینگ و سپس شهرستان داکسین در استان گوانگشی انجام می شود و نیز شامل سفر زمینی به منطقه آبشار است.

تفریحات آبشارهای دیتین و بن گیوک

بازدید از آبشارهای دیتین و بن گیوک فرصت های متعددی برای لذت بردن از طبیعت و انجام فعالیت های تفریحی فراهم می کند. این منطقه فراتر از تماشای صرف آبشار امکانات و تجربیاتی را ارائه می دهد که سفر شما را غنی تر می سازد. تنوع فعالیت ها باعث می شود بازدیدکنندگان با علایق مختلف بتوانند از حضور در این مکان لذت ببرند. از گشت و گذار در کنار آبشار گرفته تا تجربه قایق سواری در حوضچه آن و ثبت لحظات زیبا با عکاسی هر فعالیتی جذابیت خاص خود را دارد و به شما امکان می دهد با ابعاد مختلف زیبایی های طبیعی منطقه آشنا شوید. علاوه بر این وجود مسیرهای پیاده روی و مناطق استراحت فرصت هایی برای آرامش و تأمل در دل طبیعت بکر را نیز فراهم می کند. این فعالیت ها به گونه ای طراحی شده اند که بازدیدکنندگان بتوانند از نزدیکی با آبشارها لذت ببرند و چشم اندازهای بی نظیر منطقه را کشف کنند.

قدم زدن و آبشار گردی

یکی از ساده ترین و لذت بخش ترین فعالیت ها در آبشارهای دیتین و بن گیوک قدم زدن در مسیرهای اطراف و تماشای آبشار از زوایای مختلف است. در سمت ویتنام پیاده روهای چوبی و بتنی مرتفعی ساخته شده اند که بازدیدکنندگان را از میان پوشش گیاهی نزدیک به لبه رودخانه و در مجاورت جریان های آبشار هدایت می کنند. این مسیرها به شما امکان می دهند تا از فاصله نزدیک قدرت و عظمت آبشار را احساس کنید و صدای خروش آب را بشنوید. قدم زدن در این مسیرها همچنین فرصتی عالی برای تماشای مناظر اطراف از جمله تپه های کارستی و مزارع پایین دست فراهم می کند. این پیاده روی ها معمولاً آسان و برای بیشتر افراد قابل انجام هستند و به شما اجازه می دهند تا بدون نیاز به تجهیزات خاص از زیبایی های طبیعی منطقه لذت ببرید و عکس های یادگاری ثبت کنید. مسیرهای مشخص شده گشت و گذار را ایمن و راحت می سازند.

قایق رانی

یکی از محبوب ترین و هیجان انگیزترین فعالیت ها در آبشارهای بن گیوک قایق سواری در حوضچه پایین دست آبشار است. قایق های مورد استفاده معمولاً از جنس بامبو ساخته شده اند و توسط راهنمایان محلی پارو زده می شوند. با سوار شدن بر این قایق ها می توانید به نزدیکی پایه آبشار بروید و عظمت آن را از زاویه ای کاملاً متفاوت تجربه کنید. این تجربه به شما امکان می دهد تا غبار آبشار را بر صورت خود احساس کنید و عکس های شگفت انگیزی از آبشار در فاصله بسیار نزدیک بگیرید. قایق سواری در حوضچه آرام پایین آبشار در حالی که دیواره عظیم آب در مقابل شما قرار دارد تجربه ای به یادماندنی و منحصربه فرد است. این تورهای قایق معمولاً مدت زمان کوتاهی دارند اما تأثیر عمیقی بر جای می گذارند و به شما امکان می دهند تا حس مقیاس و قدرت آبشار را به خوبی درک کنید. هزینه این قایق سواری معمولاً در محل پرداخت می شود.

عکاسی

آبشارهای دیتین و بن گیوک با مناظر طبیعی بکر و چشم نواز بهشتی برای عکاسان هستند. چه با یک دوربین حرفه ای سفر کنید و چه با تلفن همراه فرصت های بی شماری برای ثبت عکس های زیبا و خلاقانه خواهید داشت. پهنای وسیع آبشار ساختار پلکانی آن مه برخاسته از آب و پس زمینه تپه های کارستی و پوشش گیاهی سرسبز سوژه های جذابی را برای عکاسی فراهم می کنند. ساعات اولیه صبح زمانی که مه غلیظ تر است و نور خورشید به آرامی از میان آن عبور می کند و همچنین ساعات پایانی روز هنگام غروب نورپردازی فوق العاده ای برای عکاسی ایجاد می کنند. می توانید از زوایای مختلف از جمله از پیاده روهای مرتفع از کنار رودخانه یا از داخل قایق در حوضچه عکس بگیرید. ثبت جزئیات جریان آب بافت صخره ها یا حتی پرندگان و حشرات محلی می تواند زیبایی های پنهان این منطقه را آشکار کند. عکاسی در این مکان فرصتی است برای ثبت خاطرات سفر و به اشتراک گذاشتن زیبایی های این آبشار مرزی با دیگران.

جاذبه های گردشگری نزدیک آبشارهای دیتین و بن گیوک

منطقه اطراف آبشارهای دیتین و بن گیوک به ویژه در استان کائو بانگ ویتنام و استان گوانگشی چین دارای جاذبه های طبیعی و فرهنگی دیگری نیز هست که بازدید از آن ها می تواند سفر شما را کامل تر کند. این منطقه بخشی از یک چشم انداز کارستی وسیع است که ویژگی های زمین شناسی منحصربه فردی دارد و منجر به شکل گیری غارها دره ها و کوه های آهکی زیبا شده است. علاوه بر زیبایی های طبیعی این منطقه محل زندگی اقوام مختلف محلی است که فرهنگ و آداب و رسوم خاص خود را دارند و آشنایی با آن ها می تواند تجربه ای فرهنگی غنی را فراهم آورد. کاوش در این منطقه به شما امکان می دهد تا با ابعاد وسیع تری از طبیعت و زندگی در این بخش مرزی آسیا آشنا شوید و فراتر از آبشارها زیبایی های پنهان دیگری را کشف کنید.

غار Nguom Ngao

یکی از برجسته ترین جاذبه های نزدیک آبشارهای بن گیوک در سمت ویتنام غار Nguom Ngao (Hang Ngườm Ngao) است که در فاصله کوتاهی از آبشارها قرار دارد. این غار آهکی وسیع و چشمگیر به معنای «غار ببر» در زبان محلی یکی از بزرگترین و زیباترین غارهای ویتنام محسوب می شود. داخل غار پر از استالاکتیت ها و استالاگمیت های شگفت انگیز با اشکال و اندازه های متنوع است که طی هزاران سال در اثر رسوب مواد معدنی شکل گرفته اند. مسیرهای پیاده روی و نورپردازی مناسبی در داخل غار برای بازدیدکنندگان فراهم شده است تا بتوانند به راحتی در آن کاوش کنند و از زیبایی های طبیعی آن لذت ببرند. دمای داخل غار معمولاً ثابت و خنک است که آن را به پناهگاهی دلپذیر در روزهای گرم تبدیل می کند. بازدید از غار Nguom Ngao تجربه ای متفاوت و مکمل بازدید از آبشارهاست و فرصتی برای مشاهده شگفتی های زمین شناسی زیر سطح زمین را فراهم می کند.

نکات سفر به آبشارهای دیتین و بن گیوک

برای برنامه ریزی سفری راحت و لذت بخش به آبشارهای دیتین و بن گیوک توجه به چند نکته مهم می تواند کمک کننده باشد. اول از همه بررسی الزامات ویزا برای ورود به ویتنام یا چین (بسته به اینکه از کدام کشور قصد بازدید دارید) و همچنین عبور احتمالی از مرز (اگر قصد دارید از هر دو سمت بازدید کنید) ضروری است. بهتر است ویزای خود را پیش از سفر دریافت کنید. حمل پول نقد محلی به ویژه دانگ ویتنامی یا یوان چین برای پرداخت هزینه های ورودی حمل و نقل محلی غذا و خرید سوغاتی توصیه می شود زیرا ممکن است امکان استفاده از کارت های اعتباری در همه جا فراهم نباشد. آمادگی برای شرایط آب و هوایی نیز مهم است؛ در فصل بارانی (تابستان) چتر یا بارانی و در فصل زمستان لباس گرم همراه داشته باشید. کفش های راحت و مناسب برای پیاده روی در مسیرهای کنار آبشار و غارگردی ضروری هستند. اگر قصد قایق سواری یا نزدیک شدن زیاد به آبشار را دارید محافظت از وسایل الکترونیکی مانند دوربین و تلفن همراه در برابر رطوبت یا پاشش آب توصیه می شود. احترام به فرهنگ محلی و آداب و رسوم مردم منطقه به ویژه در روستاهای اطراف اهمیت دارد. یادگیری چند عبارت ساده به زبان ویتنامی یا چینی می تواند در تعامل با مردم محلی مفید باشد. همچنین خرید از غرفه های محلی می تواند به اقتصاد جامعه بومی کمک کند. رزرو اقامتگاه در شهر کائو بانگ یا مهمان خانه های نزدیک تر به آبشار به خصوص در فصول پربازدید پیشنهاد می شود.

تاثیر اقتصادی آبشار دیتین و بن گیوک

آبشارهای دیتین و بن گیوک به عنوان یک جاذبه گردشگری مهم در منطقه مرزی تأثیر اقتصادی قابل توجهی بر جوامع محلی در هر دو سوی مرز دارند. گردشگری در این منطقه فرصت های شغلی مستقیمی را برای ساکنان محلی ایجاد کرده است. افرادی در زمینه ارائه خدمات حمل و نقل (مانند رانندگان اتوبوس و ون قایق رانان بامبو) فروشندگان سوغاتی و صنایع دستی محلی صاحبان رستوران ها و کافه ها و همچنین کارکنان اقامتگاه ها (در صورت وجود در نزدیکی آبشار یا در شهر کائو بانگ) مشغول به کار شده اند. این مشاغل به بهبود سطح معیشت مردم محلی کمک می کنند. علاوه بر این ورود گردشگران باعث افزایش تقاضا برای محصولات کشاورزی و دامی منطقه می شود که به نفع کشاورزان و دامداران است. درآمدهای حاصل از فروش بلیط ورودی به آبشار و جاذبه های اطراف مانند غار Nguom Ngao می تواند به توسعه زیرساخت های محلی و بهبود خدمات عمومی مانند جاده ها سیستم های فاضلاب و امکانات بهداشتی کمک کند. همچنین توسعه گردشگری می تواند منجر به سرمایه گذاری در بخش های خدماتی مانند هتل ها رستوران ها و فروشگاه ها شود که رشد اقتصادی منطقه را تسریع می بخشد. با این حال مدیریت صحیح گردشگری برای جلوگیری از تأثیرات منفی زیست محیطی و حفظ اصالت فرهنگی منطقه امری حیاتی است تا اطمینان حاصل شود که منافع اقتصادی به صورت پایدار و برای بلندمدت حاصل می شوند.

آبشارهای بن گیوک کجا واقع شده اند؟

آبشارهای بن گیوک-دیتین در مرز میان ویتنام (استان کائو بانگ) و چین (استان گوانگشی) قرار دارند و بخشی از رودخانه مرزی کوای سون هستند.

بهترین زمان برای بازدید از آبشارهای بن گیوک چه زمانی است؟

بهترین زمان معمولاً فصل تابستان (ژوئن تا آگوست) است که آبشارها به دلیل بارش های موسمی پرآب و باشکوه تر هستند.

چگونه می توان به آبشارهای بن گیوک دسترسی پیدا کرد؟

از سمت ویتنام رایج ترین مسیر از شهر کائو بانگ است که با اتوبوس ون یا موتورسیکلت قابل دسترسی است. از سمت چین نیز از طریق استان گوانگشی می توان به آبشارها رسید.

چه فعالیت هایی در آبشارهای بن گیوک می توان انجام داد؟

فعالیت های اصلی شامل قدم زدن در مسیرهای اطراف قایق سواری با قایق های بامبو در حوضچه پایین دست و عکاسی از مناظر طبیعی است.

چه جاذبه های دیگری در نزدیکی آبشارهای بن گیوک وجود دارد؟

غار Nguom Ngao در نزدیکی آبشارها در سمت ویتنام یکی از مهم ترین جاذبه های نزدیک است که به دلیل سازندهای آهکی زیبایش شناخته می شود.